راه آسان
زندگی ماندن و غم خوردن نیست
زندگی شهد و شکر
قند و عسل
زندگی آب روان است انگار...
باید آنرا فهمید
و نباید غم خورد.....
باید از جا برخاست
به تمنای رسیدن , رفتن
باید از سخت گذشت
راه آسان دور است
راه آسان فرداست
پشت یک عمر تلاش
پشت عصر سختی
راه آسان آنجاست
راه آسان آنجاست....
(اینو واسه دلداری دادن خودم نوشتم ,بعد یه شکست بزرگ
البته شکست که نه , بعد یه تلنگر عمیق و یه تجربه ی بزرگ)
نظرات شما عزیزان:
گاه در اوج غم
يادي از خنده و يا لبخندي…
گرچه شايد،
حتي،
نه تو او را ديدي
و نه اميد به ديدارش هست.
ولي از بوي خوش پاكي و زيبايي او
که در این نزدیکی است،
دل طوفان زده ات گرم شود.
و تو خود ميبيني
غرق شادي شده اي.
همه، شادي شده اي…
پس تو هم باور كن
دوستان معجزه زندگيند..
ممنون از حضورتون